‘Bij een oproep ben ik meteen scherp’

Zijn vader werkte vroeger ook bij Kijlstra als ambulancechauffeur. “Toen ik nog klein was, stond de ambulance bij ons thuis voor de deur als hij dienst had”, vertelt Martijn. “Als hij dan werd opgeroepen via de scanner, rende ik mee naar de auto. Blijkbaar is het zaadje toen al gepland.” Na een uitstapje in de grafische wereld, vulde Martijn zijn rugzak met kennis en ervaring om in zijn vaders voetsporen te kunnen treden. Sinds twee jaar rijdt hij op de spoedambulance. “De kern van dit vak is: er als team stáán op momenten dat het ertoe doet. Dat samenspel vind ik prachtig.”

“Het rijden is mijn kerntaak. Bij een oproep ben ik meteen scherp. Onderweg kijk ik ver vooruit en waar nodig doe ik mijn best medeweggebruikers ruimte te laten maken. Ter plekke focust de verpleegkundige op de patiënt, terwijl ik vanuit een helikopterview ook de omstandigheden scan. Soms is afstemming nodig met brandweer, politie, familie of omstanders. Ook assisteer ik bij medische handelingen. De uitdaging van dit vak zit in de veelzijdigheid en onvoorspelbaarheid. Ik weet ’s ochtends nooit wat de middag brengt. Soms is het heftig, dan is napraten belangrijk. Elke situatie is anders, maar altijd leerzaam. En ervaring telt in dit werk.”